หลักสูตร การจัดทำโครงการอนุรักษ์การได้ยิน

หลักการและเหตุผล

ในแต่ละปี พบว่าคนไทยป่วยโรคการสูญเสียการได้ยิน เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลราชวิถี เฉลี่ยกว่า 3,000 คนต่อปี ทั้งนี้มีสาเหตุมาจาก พันธุกรรม, การติดเชื้อ, อุบัติเหตุกระทบกระเทือนบริเวณศรีษะ, ประสาทหูเสื่อมเฉียบพลันโดยไม่ทราบสาเหตุ, การทำงานในพื้นเสียงดังเฉลี่ยตลอดระยะเวลาการทำงาน 8 ชั่วโมง ตั้งแต่ 85 เดซิเบลเอขึ้นไป และฤติกรรมเสี่ยง เป็นต้น (ไทยทริบูน, 2561) นอกจากการสูญเสียการได้ยินแล้วเสียงดังยังส่งผลเสียในด้านอื่นๆเช่น เกิดการรบกวน การพูดคุย และกลบเสียงสัญญาณต่างๆ, ทำให้ร่างกายและจิตใจเกิดการเปลี่ยนแปลง เป็นต้น

จากปัญหาดังกล่าว หน่วยงานหรือสถานประกอบการที่เกี่ยวข้องสามารถดำเนินกิจกรรมป้องกันและลดความสูญเสียการได้ยินของพนักงานได้โดย การจัดทำโครงการอนุรักษ์การได้ยิน ตามประกาศกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน เรื่อง หลักเกณฑ์และวิธีการจัดทํามาตรการอนุรักษ์การได้ยินในสถานประกอบกิจการ พ.ศ. 2561 ข้อ ๒ ให้นายจ้างจัดทํามาตรการอนุรักษ์การได้ยินในสถานประกอบกิจการเป็นลายลักษณ์อักษร ในกรณีที่สภาวะการทํางานในสถานประกอบกิจการมีระดับเสียงที่ลูกจ้างได้รับเฉลี่ยตลอดระยะเวลา การทํางานแปดชั่วโมงตั้งแต่แปดสิบห้าเดซิเบลเอขึ้นไป โดยอย่างน้อยต้องมีรายละเอียด ดังนี้

1. นโยบายอนุรักษ์การได้ยิน

2. การเฝ้าระวังเสียงดัง

– การสำรวจและตรวจวัดระดับเสียง

– การศึกษาระยะเวลาสัมผัสเสียงดัง

– การประเมินการสัมผัสเสียงดังของลูกจ้าง

3. การเฝ้าระวังการได้ยิน

4. หน้าที่ความรับผิดชอบของผู้ที่เกี่ยวข้อง

5. การจัดทำและติดแผนผังแสดงระดับเสียง

6. การอบรมให้ความรู้

7. การประเมินและทบทวนการจัดการมาตรการอนุรักษ์การได้ยิน

ดังนั้นเพื่อให้สอดคล้องตามที่กฎหมายกำหนดรวมถึง ป้องกันและลดปัญหาอันตรายจากเสียงดัง หน่วยงานหรือสถานประกอบกิจการ จึงจำเป็นต้องฝึกอบรมสร้างความรู้ความเข้าใจและความตระหนักให้กับพนักงาน ในเรื่องอันตรายจากเสียงดัง และการควบคุม ป้องกัน รวมถึงการใช้งานอุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยที่ถูกต้องเหมาะสม